BİR YIL SONRA

BİR YIL SONRA
Bizden ayrılalı tam bir yıl oldu
Sen gidince her yer karanlık oldu
Senin gidişine doğa maf oldu
Güneş bulutlarla yüzün kapattı

Sular üzüntüden buza kesildi
Dağlar beyaz karla kefen giyindi
Ağaçlar gözyaşı  yaprağı döktü
Dereler tepeler sisle kaplandı

Bulutlar dağıldı göğü kapladı
Bu nasıl gidişti aklım yetmedi
Çile biter dedik hiç de bitmedi
İçimiz dışımız acı kaplandı

Dört mevsim bir oldu seni çağırır
Kışın fırtınası örtü sayılır
Yıldızlar göz kırpar seni sayıklar
Şimşekler çakınca hüzün kapladı

Ciğerler yanıyor Ocak tütmüyor
Akan gözyaşıma gücüm yetmiyor
Ayrılık çilesi hiç de bitmiyor
Yüreğimde yerin hüzün kaplandı

Uzaktayım mezarına gelemem
İçimden geçeni sana diyemem
Senin yokluğunda bir şeyi bilemem
Beynim ve yüreğim senle kaplandı

Seni hazır buldu elimden aldı
Bunada doğanın kanunu dedi
Abbas Tan’ın yine boynunu büktü
Birinci yılında  hüzün kapladı.
20.12.2019