DOLUNAYA HASRET

Ağaçlar kurudu yaprak döküldü
Yağmur yağdı ama yeşertemedi
Kökleri çekilmiş dallar budaksız
Güneş yüzün gösterdi ısıtamadı

Dağlardan çağlayan sular coşunca
Doğadan seslenen kuşlar susunca
Karamuk çiçeği,iğde kurusu
Nefes almayınca canlar uyanamadı.

Balıklar yan yatmış kendinden geçmiş
Deniz sallanıyor kumlar taş olmuş
Martılar çatıda suya bakarken
Dolunaya hasret havalanmadı

Yer altı suyunu ovaya salmak
Börtü böcekleri ateşle yakmak
Canlıyı cansızı yok edip durmak
Abbas Tan’ı artık güldüremedi.
15.05.2018